سلام نو-سرویس گردشگری: تبت ناحیه‌ای جغرافیایی در غرب کشور چین است که حدود یک چهارم از خاک کل امروزی آن را تشکیل می‌دهد. تبت در گذشته کشوری مستقل بوده و حدود ۲۵۰۰۰۰۰ کیلومتر مربع وسعت دارد، اما از سال ۵۱–۱۹۵۰ به کشور چین پیوسته است. امپراتوری تبت در قرن هشتم میلادی علاوه بر تمامی استان یون‌نان چین و ایالت آسام هند، تمامی استان اویغورستان را هم دربرمی‌گرفت. با توجه به ارزش تاریخی و فرهنگی، تبت امروزه میزبان گردشگران بسیاری از سرتاسر جهان است. برای کسب اطلاعات راجع به جاذبه‌های گردشگری تبت همراه ما باشید.
کاخ پوتالا
کاخ پوتالا یا قصر پوتالا از جاذبه‌های گردشگری تبت است که اقامتگاه دائمی دالایی لاما بود تا زمانی که تنزین گیاتسو، چهاردهمین دالایی لاما به هندوستان گریخت. کاخ زیبای پوتالا نام خود را از کوه پوتالا، کوهی مقدس در آیین بودایی، گرفته است. طبق افسانه‌های چینی، پادشاه سانگتسن گمپو در قرن هفتم میلادی برای ادای احترام به عروس خود که شاهزاده‌ای از خاندان تانگ چین بود، این قصر را بنا نهاد. این کاخ در جریان جنگ‌های مختلف به شدت آسیب دید و بعدها تحت بازسازی و مرمت قرار گرفت. قصری که در حال حاضر وجود دارد، در طول سال‌های ۱۶۴۴ تا ۱۹۱۱ توسط خاندان چینگ بازسازی شده است. کاخ پوتالا با نه طبقه و صدها اتاق شامل دو بخش قصر قرمز و قصر سفید است. نام این اثر ارزشمند در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است.
معبد جوکانگ
معبد جوکانگ از جاذبه‌های گردشگری تبت کشور چین است که با نام معبد جوخانگ نیز شهرت دارد. این معبد در میان اهالی مقدس‌ترین معبد فرقه بودایی و مهم‌ترین آن‌ها در تبت به شمار می‌رود. سبک بنای معبد جوکانگ تلفیقی از معماری ویهارای هندی، تبتی و معماری نپالی است و قدمت آن به دوران سلطنت موسس امپراتوری تبت، سونگتسن گمپو بازمی‌گردد. این پادشاه طبق سنت‌های کهن چینی، معبد جوکانگ را برای دو عروس خود که یکی از خاندان تانگ چین و دیگری شاهزاده‌ای نپالی بود، بنیان گذاشت. قدیمی‌ترین قسمت معبد در سال ۶۲۵ میلادی بنا شده است. معبد جوکانگ در سال ۲۰۰۰، به عنوان ضمیمه‌ای از کاخ پوتالا، در فهرست میراث یونسکو به ثبت رسید.
دریاچه نامتسو
دریاچه نامتسو نیز در لیست جاذبه‌های گردشگری تبت قرار دارد. این دریاچه که با عنوان دریاچه نام نیز شناخته می‌شود، در کوه‌های هیمالیا جای گرفته است و مکانی مقدس برای پیروان فرقه بودایی به شمار می‌رود. دریاچه نامتسو با قرارگیری در ارتفاع ۴۷۱۸ متری از سطح دریا، مساحتی معادل با ۱۹۲۰ کیلومتر مربع دارد. در طول قرن‌ها، با فرارسیدن فصل سرد زمستان و یخ زدن آب دریاچه، زائران از روی آن عبور می‌کردند، در جزایر متروک واقع در آن به گوشه‌نشینی پرداخته و تا زمستان سال بعد در همان جزایر به عزلت می‌گذراندند. اما امروزه دولت چین این سنت را ممنوع اعلام کرده است.
صومعه گاندن
صومعه گاندن از دیگر جاذبه‌های گردشگری تبت، بر فراز کوه وانگبور در ارتفاع ۴۳۰۰ متری قرار دارد و یکی از سه صومعه دانشگاهی تبت به شمار می‌رود و دو صومعه دیگر، سرا و دریپانگ نام دارند. این صومعه نسبت به دو صومعه دانشگاهی دیگر در فاصله دورتری از لهاسا واقع شده است. از این رو، در اوایل قرن بیست جمعیت کمتری را که بالغ بر ۶۰۰۰ راهب و راهبه بود، در خود جای می‌داد. معبد گاندن در سال ۱۹۵۹ به طور کامل توسط محافظان سرخ از بین رفت و بدن مومیایی شده سونگکاپا، موسس صومعه به آتش کشیده شد. بازسازی این صومعه که از دهه ۱۹۸۰ آغاز شده است، تا کنون همچنان ادامه دارد.
نظر شما