هوای تهران مرگ بار است

به گزارش سلام نو به نقل از رکنا، اگر طی روزهای اخیر از شهرها و استان های دیگر وارد پایتخت شده باشید، به یکباره از آسمانی آبی و صاف، وارد فضایی می شوید که گویا مه و هاله ای خاکستری رنگ شهر تهران را در بر گرفته است.
نه خبری از کوه ها هست و نه خبری از برج میلاد و حتی ساختمان ها از فاصله چند صد متری هم مشخص نیستند.
تهران از جمله کلان شهرهای آلوده جهان است که در تمامی فصول سال به سبب ازدیاد وسایل نقلیه و بی کیفیت بودن سوخت و غیراستاندارد بودن خودروهای شخصی و عمومی همواره شاخص های آلودگی هوا در مرز خطرناک قرار دارند. اما این روزها شاخص های آلودگی هوا خطوط قرمز را به گونه ای رد کرده اند که مرگ بار شده اند!.
مگر می توان وجود دی اکسیدگوگرد را جزو آلاینده های شهری قلمداد کرد، درحالی که بسیار سمی و حتی کشنده است و استنشاق آن حتی برای افراد سالم موجب عوارض تنفسی می شود؛ چه برسد به بیماران قلبی و زمینه ای و اعصاب و روان!.
اما این هوای تهران نیست که آلوده است، بلکه دستپخت نیروگاه ها و صنایع سنگینی است که در این فصل سال مازوت می سوزانند و دود سمی آن را به خورد مردم پایتخت می دهند تا جان به لب شوند و نفسشان به شماره بیفتد. البته که گفته می شود به سبب کاهش دما در این فصل سال و افت فشار گاز، سوخت پاک نیروگاه ها را قطع می کنند و مجبورند مازوت بسوزانند.
این درحالی است که در مصوبات کمیته اضطرار آلودگی هوا قید شده است که استفاده از سوخت های سنگین مجاز نیست. همچنین سازمان محیط زیست مسئول نظارت بر این موضوع است و می باید جلوی این تخلف را که جان و زندگی مردم را به مخاطره انداخته است بگیرد.
چندی پیش بود که یکی از کارشناسان قلب و عروق کشورمان درمورد افزایش عارضه ای قلبی در نوزادان گزارش می داد که آمار متولدینی که حین تولد دارای حفره(سوراخ) قلبی می باشند زیاد شده است و علت آن را نیز اثرات منفی آلودگی هوا دانست که از طریق تنفس مادر موجب ایجاد این عارضه به جنین می شود. آیا همین یک مورد عارضه جسمی برای فردی که می خواهد در آینده زندگی عادی داشته باشد کافی نیست تا جلوی این
سم پراکنی در پایتخت گرفته شود!؟
چند هزار نفر باید در سال جانشان را به خاطر آلودگی هوا از دست بدهند و چند ده هزار نفر باید دچار مرگ زودرس به سبب عدم رعایت استانداردها در کنترل کیفیت هوا شوند تا این کمیته ها و نهادها و وزارت خانه های مرتبط دست به کار شوند و کاری برای مردم بکنند.
آلودگی هوای پایتخت به قدری است که حتی در روز جمعه که تمامی فعالیت های آموزشی و اداری تعطیل است، قدم زدن در کوچه و
خیابان ها موجب سوزش چشم و آبریزش بینی می شود. با چنین وضعیتی اگر تا پایان سال هم مدارس تعطیل باشد و ادارات نیز دورکاری کنند بازهم
فایده ای ندارد چرا که عامل اصلی شکل گیری این قارچ سمی برفراز تهران ترافیک و خودوروهای شخصی و عمومی نیستند(البته که تشدید کننده آن هستند)، بلکه باید جلوی سوخت های غیر مجاز در نیروگاه ها و کارخانجات صنعتی را گرفت و اگر قرار به تعطیلی است بهتر است فکری برای آنها کرد، نه اینکه زندگی کاری و شخصی مردم را مختل نمود. گویا انتظار داشتن از سازمان محیط زیست بی فایده است و این نهاد قدرت اجرایی کافی برای این موضوع را ندارد، این بار از نمایندگان ملت انتظار می رود تا به این مسئله ورود کرده و فکری به حال سلامت مردم و تبعات منفی برای نسل آینده بکنند. امیدواریم وکلای ملت وقتی برای رسیدگی به این موضوعات هم داشته باشند.