سه ویژگی کم‌یاب هادی خانیکی، عالم عامل و استاد مبرز آکادمی و سیاست

سلام نو – محمدعلی صف‌آرا: «من این روزها به سرعت از ابتلا به بیماری سرطان پانکراس مطلع شدم.» این خبر تلخی است که هادی خانیکی در شماره ۵۱۸۹ روزنامه اعتماد، دوشنبه ۲۹ فروردین ۱۴۰۱ داده. البته این خبر روزِ قبل از آن و با یک ویدئو منتشر شد، ویدئویی که خانیکی را روی تخت بیمارستان و در انتظار آغازِ شیمی درمانی نشان می‌دهد.

دکتر خانیکی از استادان و البته شاگردان درجه یک حوزه ارتباطات و رسانه است. او از شاگردان خلف و برجسته کاظم معتمدنژاد، پدر علم ارتباطات ایران، و از استادان عالم، خوش‌نام و محبوب ارتباطات است.

خانیکی سیاستمدار هم هست. از اعضای ارشد حزب مشارکت و در سال‌ها بعد عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت بود و در سیاست‌ورزی نیز هم‌چون دانشگاه سابقه شفاف، روشن و قابل قبول دارد.

نکته قابل توجه درباره هادی خانیکی این است که او به معنای دقیق کلمه آکادمیسین و اهل آکادمی است و حضورش در دانشگاه مرهون جایگاه سیاسی، مشاورت ریاست جمهور و دیگر ارتباطات سیاسی نیست. چنان چه حضورش در سیاست نیز تنها متکی به دانش آکادمیک وی نیست و او کنشگر سیاسی فعال و خلاقی است که به معنای دقیق کلمه کار سیاسی کرده است.

هادی خانیکی در جامعه، سیاست و آکادمی منادی گفت‌وگو، زندگی، همزیستی و شادی بوده است. همیشه از ضرورت گفت‌وگو گفته و در خط مقدم دفاع از حقوق افغان‌ها بوده است. خانیکی خود در این باره می‌گوید: من در هرجایی که توانستم چه در حوزه دانشگاه، چه سیاست و چه حوزه فرهنگ و اندیشه به‌دنبال این بوده‌ام که مسئله افغانستان در ایران و جهان درست فهمیده شود و نگاهم به بودنشان و نحوه برگشتن‌شان و حتی نادیده‌گرفتن دنیای آنها همواره نگاه هم‌دلی بوده است.

درباره هادی خانیکی سه نکته مهم را می‌توان گفت، سه نکته‌ای که این روزها چونان گوهری کم‌یاب هستند.

نخست او عالمِ عامل است. این به آن معنا است که هادی خانیکی گفته‌ها، حرف‌ها و اعتقاداتش را زندگی می‌کند. از گفت‌وگو می‌گوید و گفت‌وگو می‌کند. از هنر شنیدن می‌گوید و خود شنونده خوبی است.

دوم آن که او کنش‌گری فعال است. خود را تئوریسینی نمی‌بیند که تنها باید بگوید، کنش‌گر است و از سردبیری آیین تا مشاوره به رییس جمهور دولت اصلاحات، سید محمد خاتمی، کنش‌های متفاوتی داشته است.

سوم هادی خانیکی در متن جامعه حاضر است. بسیاری از سرآمدن جامعه- یا همان قشرِ الیت- از جامعه دور می‌شوند و نسخه‌های غیرواقعی برای جامعه می‌پیچیند. خانیکی در بین مردم و در متن جامعه است. در دسترس شاگردانش است و مشکلات روزمره جامعه آشنا است. ویژگی‌ای که این روزها کم‌یاب است.

امید می‌رود که این استادِ برجسته علوم ارتباطات و این سیاستمدار پاک سرشت سرطان را از پای درآورد و هر چه زودتر با کسب سلامتی دوباره بر کرسی استادی دانشگاه و سیاست‌ورزی تکیه بزند.