سلام نو _ سرویس گردشگری: بقایای ارگ آلمادوشن مربوط به دوره اشکانیان تا سده های اولیه و میانی دوران پس از اسلام است و در شهرستان راز و جرگلان واقع شده است.
این مکان در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۱۷۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
ویژگی‌های عجیب ارگ تاریخی آلمادوشن
راز و جرگلان یکی از شهرستان های استان خراسان شمالی است که در قسمت شمال شرقی استان قرار دارد و در نزدیکی مرز ایران و ترکمنستان واقع شده است.
زبان مردم این شهر رازی، پهلوی اشکانی و زبان قوم پارت، است. راز از شمال و شرق با ترکمنستان و از جنوب با مانه و جنوب غربی با بجنورد، از غرب با گلستان مانه همسایه است.
این شهر که از شهرهای مرزی کشورمان به حساب می آید دارای آب و هوائی سرد است که باعث به وجود آمدن زمستان های سرد و تابستان های معتدل می شود.
تاریخ قدیمی این شهر سبب شده است که دارای آثار تاریخی به جای مانده از قرون گذشته باشد و مکانی برای گردشگری به حساب بیاید. ارگ آلمادوشن یکی از همین آثار است که در این بخش به شرح آن می پردازیم.
آلمادوشن یکی از مکان‌های تاریخی استان خراسان شمالی، که در منطقه غلامان شهرستان راز و جرگلان واقع شده، است.
این ارگ به جای مانده از دوران اشکانیان است که دارای معماری زیبایی بود ولی متاسفانه امروز به جزء دیواره های خارجی آن چیزی باقی نمانده است و تا دوران اسلامی نیز کاربرد داشته ولی به مرور زمان متروک و تخریب شده است.
ارگ بر فراز کوهی واقع شده است، با قله‌ای تخت و در نزدیکی آن نیز، روستایی به همین نام وجود دارد.
در کنار لبهٔ جنوبی قله، آواری از ساختمانی بزرگ و چهارگوش به جا مانده است، جای گیری این قلعه بر بلندای این تپه نشان از کاربری نظامی آن دارد و به احتمال زیاد برای دیده بانی از این قلعه استفاده می شده است.
در قسمت های مختلف قلعه می توان آواری از بناها را دید که مطمئنا روزگاری بناهایی زیبا با معماری های با شکوه بوده اند. طول قلعه که به صورت شمالی- جنوبی کشیده شده حدود ۵۰۰ متر و عرض آن که در جهت شرق به غرب، بیش از ۱۰۰ متر است.
این اثر در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۱۷۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شد.
آلما در زبان ترکمنی به معنی سیب و دوشن به معنی افتادن است و معنی آلمادوشن سیب افتاده می شود. دلیل نام گذاری قلعه به این نام، وجود روستایی در نزدیکی آن با نام آلمادوشن است و ارگ نام خود را از روستا گرفته است.
همانطور که گفته شد این قلعه در نزدیکی روستای آلمادوشن در شهرستان راز قرار دارد بنابراین می توانید برای دیدن آن در این مسیر قرار بگیرید.
هنگام بازدید از این بنا احتیاجی نیست که هزینه ای پرداخت کنید ولی اگر می خواهید این بنا را از نزدیک ببینید باید از تپه بالا بروید پس وسایل لازم را فراموش نکنید.
آشنایی با راز
یکی از ویژگی‌های این منطقه درآمد و وضعیت اقتصادی ساکنان این شهر است.
مردم شهر راز در محیطی با درآمد کافی که عمدتا از راه دامداری و کشاورزی و باغات حاصل می‌شود، زندگی می‌کنند. ویژگی دیگر این منطقه، زبان ساکنان آن است.
مردم شهر راز به زبان رازی (پهلوی اشکانی، زبان قوم پارت) سخن می‌گویند. همچنین زبان کردی کرمانجی در این شهر نیز رواج دارد.
شهر راز در طول تاریخ با تغییر و تحولات و دگرگونی‌های زیادی مواجه شده است. سیل و زلزله از جمله حوادث این شهر در طول تاریخ است که بافت شهری و روستایی آن را به هم ریخته و گاهی جمعیت آن در طول تاریخ به ۵۰ هزار نفر هم رسیده است.
همه این تحولات را می‌توان به نوعی راز این منطقه دانست که در طول تاریخ در این منطقه وجود داشته است.
واژه «راز» شاید در میان خیلی از مردم یک کلمه رازآلود و عجیب باشد.
اما باید گفت راز در زمان‌های قدیم جزء سرزمین نساو ابیورد بوده و وجه تسمیه راز نیز به خاطر وجود انگورهای رز در این منطقه بوده است. این انگورها در حال حاضر در دره‌ای وجود دارد و به گویش محلی به دره رزندر معروف است.
مردم این منطقه دارای آداب و رسوم جالب و جذاب هستند.
این آداب و رسوم منحصر به فرد، در مراسم‌ها و عروسی‌های محلی که گاهی مشترک با سایر اقوام استان است، دیده می‌شوند.
شهرستان راز و جرگلان از قدمت طولانی برخوردار است. تپه تاریخی “بایر قلعه” و تپه “مجاورسفید” از آثار بجامانده از دوره‌های مختلف در این منطقه است.
براساس یافته‌های تاریخی، تپه بایر قلعه، بخش کوچکی از یک استقرار بزرگ روستایی از قرون پنجم هجری قمری تاکنون است.
تپه مجاور سفید نیز تقریبا همین ویژگی را در خود دارد یعنی بخشی از استقرار گذشته راز بوده که کاربرد نظامی و حاکمیتی داشته است.
گورستان تاریخی راز سومین اثر این مجموعه است که در بخش جنوبی بافت امروزی شهر راز واقع شده است.
سنگ نگاره‌های قبور آن، قدمت کاربرد گورستان تا دوران صفوی به عقب را نشان می‌دهد. دراین گورستان همچنین بقایای مقبره موسوم به فخررازی قرار دارد.
سنگ قبر این مقبره به طور کامل تخریب شده است.
چهارمین اثر این مجموعه درخت کهنسال “سرو” راز است. این درخت با قدمت ۸۰۰ ساله به عنوان اثر طبیعی در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
نظر شما