سلام نو - سرویس بین‌الملل: بازگشت غیرمنتظره دیوید کامرون، نخست وزیر سابق بریتانیا به سیاست بریتانیا در جریان جنگ اسرائیل در غزه و تظاهرات حامیان فلسطین در بریتانیا، پرسش هایی را در مورد پیامدهای سیاست های بریتانیا در قبال خاورمیانه برانگیخته است.
به نوشته الجزیره کامرون که اکنون وزیر امور خارجه است، قبلاً نوار غزه را "اردوگاه زندان" نامیده و از راه حل دو کشوری برای مناقشه اسرائیل و فلسطین حمایت کرده است، اما او همچنین از حامیان سرسخت اسرائیل بوده است. در ۹ اکتبر، زمانی که اسرائیل محاصره "کلی" غزه را اعلام کرد و غزه را به تلافی حمله غافلگیرانه دو روز قبل از سوی گروه مسلح فلسطینی حماس زیر آتش گرفت، این سیاستمدار ۵۷ ساله به نفع اسرائیل اعلام موضع کرد.
او در شبکه اجتماعی ایکس، توییتر سابق، با انتشار تصویر پرچم اسرائیل نوشت: «من در چنین زمان چالش‌برانگیزی با اسرائیل همبستگی کامل دارم و به طور کامل از نخست‌وزیر و دولت بریتانیا به خاطر مواضع صریح و استوارشان در پشتیبانی از اسرائیل حمایت می‌کنم».
در همین زمان صدها هزار معترض در لندن در همبستگی با فلسطینی‌های غزه راهپیمایی کردند و تعداد کمی از گروه‌های راست افراطی دست به تظاهرات متقابل زدند.
ریشی سوناک، نخست وزیر، سوئلا براورمن، وزیر کشور را روز دوشنبه پس از اینکه او پلیس را به ملایمت بیش از حد با معترضان طرفدار فلسطین متهم کرد و اظهارنظرهای تحریک آمیز دیگری داشت برکنار کرد. نخست وزیر سپس جیمز کلورلی، وزیر امور خارجه را جایگزین براورمن کرد و کامرون را به وزارت خارجه آورد.
بن ویتام، استاد روابط بین‌الملل در دانشکده مطالعات شرقی و آفریقایی لندن (SOAS)، در این رابطه به الجزیره گفت که اگرچه انتظار می‌رود کامرون "لحن آشتی‌جویانه‌تری" داشته باشد، اما او طرفدار فلسطینی‌ها نخواهد بود.
او به الجزیره گفت: «مسلماً، مانند هر سیاستمدار ارشد محافظه‌کار، او به طور گسترده در کنار اسرائیل و حق ادعایی آن برای انجام حمله به غزه خواهد ایستاد».
کمپ زندانیان!
کامرون در دوران نخست وزیری خود از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶ از شهرک سازی های "غیرقانونی" اسرائیل در کرانه باختری اشغالی و محاصره نوار غزه انتقاد کرد. او در سفری به ترکیه در سال ۲۰۱۰ گفت: «نمی توان و نباید اجازه داد که غزه یک کمپ زندانیان باقی بماند!»
با این حال، از آنجایی که فلسطینیان در غزه از آتش بس زودگذری که به طور موقت یکی از مرگبارترین بمباران ها در این منطقه را در سال ۲۰۱۴ متوقف کرد، سود بردند، حزب او درخواست اعضای ائتلاف را برای بررسی مجدد مجوزهای صادرات تسلیحات به اسرائیل در صورت از سرگیری جنگ رد کرد. این حمایت ممتد از اسرائیل باعث شد تا روزنامه هاآرتص کامرون اسرائیل-دوست‌ترین نخست وزیر بریتانیا بداند؛ حتی بیشتر از چهره‌هایی مثل تونی بلر، گوردون براون، مارگارت تاچر و هارولد ویلسون.
به نوشته هاآرتص «از بسیاری جهات، کامرون خاورمیانه را بسیار شبیه به نتانیاهو می بیند.» از ماه گذشته، نتانیاهو بارها آتش بس در غزه را رد کرده است وعده داده است که حماس را "از روی زمین" محو می‌کند.
طی ۵۰ روز جنگ از ۸ جولای تا ۲۶ اوت ۲۰۱۴، ۲۲۵۱ فلسطینی کشته شدند. سعیده وارسی، وزیر ارشد وزارت خارجه بریتانیا و اولین مسلمان بریتانیایی که در کابینه خدمت می‌کند، با شکست آتش‌بس استعفا داد و دولت کامرون را به اتخاذ رویکرد «اخلاقی غیرقابل دفاع» در درگیری متهم کرد.
وارسی در آن زمان با استناد به شواهد اولیه وزارت کشور گفت که واکنش دولت به وقایع غزه یکی از عوامل رادیکالیزه شدن مسلمانان بریتانیا است که می تواند پیامدهایی برای سال های آینده داشته باشد.
با این حال حالا وارسی حالا از بازگشت کامرون به قدرت دفاع کرده است.
کامرون سیاست خارجی بریتانیا را متحول می‌کند؟
اما مسئله غزه و اسرائیل را باید بهانه بازگشت کامرون دانست. این سیاستمدار کهنه‌کار روابط خاصی در حزب محافظه‌کار و مهم‌تر از آن در دنیا دارد. او روابطی نزدیک و خاص با برخی جریان‌ها عربستان دارد، چناچه با چینی‌ها نیز روابط گرمی دارد و در مواردی از پروژه کمربند و جاده چین حمایت صریح عملیاتی کرده است.
به گفته ویتام انتصاب کامرون همچنین با هدف "درمان بخشی از اختلافات در حزب محافظه کار" رخ داده است. ظاهرا محافظه‌کاران می‌خواهند با کامرون ثبات را به قلب بریتانیا با گردانند.
ویتمن گفت: «او به عنوان دارای روابط قوی با شرکای اقتصادی استراتژیک در خاورمیانه، از جمله روابط شخصی مداوم با رهبری عربستان سعودی دیده می شود.
به طور مثال دیوید کامرون از جمله انگشت شمار رهبرانی بود که در کنار ژایر بولسونارو، رئیس جمهور سابق برزیل و جرد کوشنر مشاور ارشد سابق دونالد ترامپ برای کنفرانس " داووس در صحرا " سال ۲۰۱۹ به عربستان سعودی دعوت شد.
ویتام گفت: «ما ستونی در سیاست خارجی بریتانیا در خاورمیانه داریم که در شرایط پس از برگزیت اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، و آن این است که متحدان استراتژیک خارجی خارج از اروپا، مانند عربستان سعودی، واقعاً مهم هستند. حفظ روابط خوب با این شرکا بیش از هر چیز دیگری مهم است و کامرون از این نظر گزینه خوبی است.
حامی دخالت نظامی در خاورمیانه
کامرون از حامیان استفاده از "توانایی نظامی" بریتانیا برای شکست دادن گروه هایی است که به عنوان "تروریست" در خاورمیانه تلقی می‌شوند. در سال ۲۰۱۴، زمانی که داعش به دنبال ایجاد «خلافت» در عراق و سوریه بود، هشدار داد که در صورت موفقیت داعش در اهداف خود، غرب با یک دولت «افراطی» در مرزهای مدیترانه مواجه خواهد شد. با همین نگاه دولت او با گسترش حملات هوایی به سوریه موافقت کرد.
ویتام گفت: «احتمالا بحث برانگیزترین تصمیمات سیاست خارجی در زمان نخست وزیری کامرون، تصمیم به استفاده از کشتار فراقانونی در سوریه بود که آغازگر برنامه حملات هواپیماهای بدون سرنشین بود که تا امروز ادامه دارد.
ویتام گفت که کامرون نیز مانند باراک اوباما، رئیس جمهور سابق ایالات متحده، راه را برای استفاده از نیروی مرگبار در بخش هایی از خاورمیانه باز کرد. او گفت: «کامرون نشان داده است که کاملاً مشتاق مداخله نظامی در منطقه است.»
کامرون سیاستمداری با نگاه به چین
اما سلیقه و روابط متفاوت کامرون تنها در خاورمیانه به چشم نمی‌آید؛ او در شرق دور و چین هم روابط و نگاه خاص خود را دارد. کامرون از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ برای تاسیس صندوق سرمایه گذاری یک میلیارد پوندی چین و بریتانیا تلاش کرد. موسسه ای که ظاهراً قرار بود کامرون نایب رئیس آن باشد. همین ماجرا باعث تحقیق کمیته اطلاعات و امنیت پارلمان (ISC) در این مورد شد.
اقدام مهم دیگر کامرون طی این سال ها، تبلیغ پروژه سرمایه گذاری بندر پورت سیتی در کلمبو سریلانکا است. نکته حائز اهمیت اینجا است که این پروژه بخشی از ابتکار کمربند و جاده چین است و پروژه های این بندر توسط شرکت دولتی CHEC چین انجام می‌گیرد. دیلوم آمونوگاما وزیر سرمایه گذاری سریلانکا درباره حضور کامرون در این رویدادها گفت: «برنامه ریزی توسط شرکت CHEC انجام شد. دولت سریلانکا دیوید کامرون را انتخاب نکرد. آنها دیوید کامرون را انتخاب کردند.»
چهره‌های ارشد حزب محافظه‌کار به خوبی از این روابط کامرون آگاه هستند و می‌دانند این او بود که تلاش کرد پای چینی‌ها را برای سرمایه‌گذاری به بریتانیا باز کند. این روابط خاص برای بحران‌ها پس بریگزیت حسابی مفید است.
نظر شما