سلام نو-فاطمه عرب‌زاده: در اینجا برخی از یافته های کلیدی سفر و گردشگری آمده است:
۱. نیاز به توسعه سفر و گردشگری هرگز بیشتر از این نبوده است
این بخش محرک اصلی توسعه اقتصادی، اتصال جهانی و معیشت برخی از جمعیت‌ها و مشاغل است که آسیب‌پذیرترین آنها در برابر این بیماری همه‌گیر هستند و به شدت آسیب دیده‌اند. در سال ۲۰۱۹، تولید ناخالص داخلی مستقیم، غیرمستقیم و القایی T&T حدود ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را به خود اختصاص داده است. برای بسیاری از اقتصادهای نوظهور، T&T منبع اصلی درآمد صادرات، درآمدهای ارزی و سرمایه گذاری است. تحقیقات نشان داده است که رشد T&T می‌تواند از پیشرفت اجتماعی حمایت کند و فرصت‌ها و رفاه را برای جوامع ایجاد کند، بنابراین حمایت از توسعه و بهبود سفر و گردشگری بسیار مهم خواهد بود.
۲. تغییر پویایی، تقاضای فرصت‌ها و نیاز به انطباق را ایجاد کرده است
در کوتاه‌مدت، چالش‌هایی مانند کاهش ظرفیت، تنش‌های ژئوپلیتیکی و کمبود نیروی کار روند بهبود را کند می‌کنند. با این حال، فرصت‌هایی در بازارهایی مانند گردشگری داخلی و مبتنی بر طبیعت، ظهور عشایر دیجیتالی و سفرهای «تفریحی» ایجاد شده است مانند افزودن فعالیت‌های اوقات فراغت به سفرهای تجاری. بسیاری از کشورها مشوق‌هایی را برای رونق گردشگری داخلی ارائه کرده‌اند. به عنوان مثال، سنگاپور، کره جنوبی، ژاپن و هنگ کنگ و چین، برنامه‌هایی را اجرا کرده‌اند که برای سفرهای داخلی تخفیف، کوپن و یارانه ارائه می‌کنند. با توجه به اینکه توزیع و کیفیت دارایی‌های طبیعی کمتر با عملکرد توسعه اقتصادی مرتبط است، گرایش به سمت بیشتر گردشگری روستایی و مبتنی بر طبیعت، فرصتی را برای اقتصادهای کمتر توسعه یافته فراهم می‌کند تا از مزایای سفر و گردشگری استفاده کنند. منابع طبیعی یکی از معدود ارکانی است که اقتصادهای غیرپردرآمد معمولا از کشورهای پردرآمد بهتر عمل می‌کنند. توانایی ذینفعان بخش سفر و گردشگری برای انطباق تحت این شرایط، ظرفیت آن را برای سازگاری و انعطاف پذیری برجسته می‌کند.
۳. راهبردهای توسعه را می‌توان برای کمک به بازسازی بهتر بخش به کار گرفت
این نشریه می‌گوید در میان چالش‌های کنونی، تغییر پویایی تقاضا و فرصت‌ها و ریسک‌های آینده، بخش سفر و گردشگری فراگیرتر، پایدارتر و انعطاف‌پذیرتر می‌تواند ایجاد شود و باید ایجاد شود. اما این امر مستلزم بررسی دقیق و مؤثر است. همچنین مستلزم استفاده از محرک‌ها و استراتژی‌های توسعه است. این را می‌توان از طریق موارد زیر انجام داد: بازیابی و تسریع باز بودن بین‌المللی و اعتماد مصرف کننده، به عنوان مثال، بهبود سلامت و امنیت. ایجاد شرایط کار، تجارت و اقتصادی-اجتماعی مطلوب و فراگیر، تمرکز بیشتر بر پایداری زیست محیطی، تقویت مدیریت تقاضا و تأثیر گردشگری و سرمایه گذاری در فناوری دیجیتال.
بیشتر مجموعه داده‌های شاخص توسعه سفر و گردشگری (TTDI) داده‌های آماری سازمان‌های بین‌المللی است و بقیه بر اساس داده‌های نظرسنجی از نظرسنجی سالانه مجمع جهانی اقتصاد است که برای اندازه‌گیری مفاهیمی که ماهیت کیفی دارند استفاده می‌شود که آمارهای قابل مقایسه بین‌المللی برای کشورهای کافی در دسترس نیست.
نظر شما