سلام نو – سرویس سیاسی: مصطفی میرسلیم ظاهرا هم‌چنان قصد ندارد دست از سر محمدباقر قالیباف و دوستانش بردارد و به شکل جدی به فکر تقابل با رئیس مجلسی است که هواخواه، طرفدار و متحد سیاسی کم ندارد.
«من به عنوان نمایندۀ مجلس نمی‌توانم در مقابل فرآیندهای فسادآمیز و روندهای غلط ساکت باشم؛ اگر قراربود ساکت بمانم بهتر بود نماینده نمی‌شدم». این حرفی است که میرسلیم مرداد امسال در گفت‌وگو با ارگان رسمی حزب موتلفه مطرح کرد. او تاکید کرد که سعی می‌کند بدون سند موضع گیری نکند تا نتیجه کار برای موتلفه نیز سرمایه اجتماعی باشد، نه هزینه.
مصطفی میرسلیم از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام، وزیر ارشاد دولت دوم هاشمی و البته رئیس شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی است. او در سال‌های نخست انقلاب چهره‌ای به شدت مهم‌تر از این روزها در دنیای سیاست بود و حتی نامزد بنی‌صدر برای نخست وزیری بود که در مجلس رای نیاورد، با این همه سال‌ها است که او اقبال چندانی در دنیای سیاست نداشته.
میرسلیم درست مثل موتلفه سال‌ها بود که در حاشیه سیاست ایران قرار داشت و به حضوری بی‌حاشیه در مجمع بسنده کرده بود اما با انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۶ میرسلیم و موتلفه هر دو تصمیم گرفتند پس از سال‌ها دوباره یک نامزد برای انتخابات ریاست جمهوری معرفی کنند.
آخرین نامزد جدی و مستقل آنها برای ریاست جمهوری حبیب‌الله عسگراولادی بود که در چهارمین انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرد و بعد از آیت‌الله خامنه‌ای و محمود کاشانی با کمی بیش از ۲۰۰ هزار رای جایگاه سوم را به دست آورد. البته آن چنان که خود او نیز بارها گفت آن انتخابات متاثر از فضای روزها نخست انقلاب بود و حتی خود عسگر اولادی هم در فکر رقابت با رئیس جمهور وقت نبود.
۳۱ سال بعد از آن روزها و در۹ دی ۱۳۹۵ مصطفی میرسلیم با حمایت حزب موتلفه رسما نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد تا در فضای دو قطبی آن روزها شاید بتوانند بعد از سال‌ها راهی به پاستور پیدا کنند، اما این رویایی بود که برای موتلفه و میرسلیم تعبیر نشد.
فضای دو قطبی چنان در آن انتخابات شدید بود که قالیباف هم به نفع رئیسی کنار کشید و حتی موتلفه پشت میرسلیم را خالی کرد تا او تا آخر به تنهایی در انتخابات بماند و چیزی کمتر از نیم میلیون رای بیاورد.
آن انتخابات هرچند برای میرسلیم و موتلفه دست آورد خاصی نداشت، اما آغاز درگیری‌های میرسلیم و قالیباف بود. بعدها میرسلیم با اشاره به تخلفات دوران قالیباف گفت: اگر انتخابات به دور دوم می‌رفت و رقابت بین من قالیباف بود هرآنچه لازم بود را می‌گفتم.
زمان گذشت و انتخابات مجلس فرا رسید و محمدباقر قالیباف سرلیست ائتلاف اصولگرایان شد، اتفاقی که اصلا باب میل میرسلیم نبود و او اشاره کرد که سرلیست به آن معنا وجود ندارد و قرار نیست هر کس اول لیست بود رئیس مجلس شود! این حرف‌ها و مصاحبه‌های میرسلیم نشان می‌داد که این چهره کهنه کار سیاست نه تنها قالیباف را فراموش نکرده بلکه دنبال ریاست مجلس است.
با تمام این‌ها میرسلیم با حمایت موتلفه نیز چیزی بیش از ۱۲ رای در انتخابات ریاست مجلس نیاورد تا مشخص شود سال‌ها حاشیه نشینی او در سیاست باعث شده تا چه اندازه وزن خود را از دست دهد. میرسلیم در سرشاخ شدن با قالیباف نه تنها شکست سختی را در رقابت ریاست تجربه کرد بلکه ریاست هیچ کمیسیونی را نیز به دست نیاورد و از رقابت برای ریاست کمیسیون اصل ۹۰ نیز انصراف داد تا تبدیل به شوالیه‌ای تنها در بهارستان شود.
حاشیه نشینی میرسلیم و شکست‌های پی در پی هرچند باعث شد در مجلس هیچ پستی نداشته باشد، اما باعث نشد تا دست از سر قالیباف بر دارد و به فکر ماموریت غیرممکن شکست او نباشد. او ابتدا پروند رشوه ۶۵ میلیارد تومانی را پیگیری کرد و حالا هم به رویکرد رئیس مجلس کنایه می‌زند.
میرسلیم ابتدا خبر از رشوه ۶۵ میلیاردی برای کنار گذاشتن طرح تحقیق و تفحص در مجلس قبلی داد. ادعایی که سخنگوی قوه قضاییه درباره آن گفت: ادعای میرسلیم مطرح شد و گزارشی به قوه قضائیه واصل شد و در حال بررسی این ادعا هستیم و رسیدگی ها شروع شده است.
ظاهرا بر اساس ادعاها و مدارک میرسلیم تاکنون یک نماینده سابق بازداشت شده و تحقیقات مفصلی در جریان است، هرچند که یکی دو مورد شکایت نیز از او شده است.
او حالا هم به هیئت رئیسه دو هشدار داده و گفته که هیأت رئیسه مجلس گرفتار گشت و گذار سیاسی نشود چون " اگر آنها گرفتار این حواشی شدند بدانید کار اصلی خود را فدا کرده اند."
میرسلیم در بخش دیگری از مصاحبه خود با خبر آنلاین تاکید کرده که اعضای هیأت رئیسه باید بدانند که هیچ برتری نسبت به دیگر نمایندگان ندارند؛ آنها برای ایفای وظیفه خدمتگزاری به دیگر نمایندگان نامزد شده‌اند و نمایندگان نیز آنها را انتخاب کرده اند تا امکانات درست خدمت کردن به مردم برایشان فراهم آید.
آخرین حرف‌های میرسلیم نشان می‌دهد او با وجود چند شکست پی در پی در ریاست جمهوری و مجلس قصد ندارد به سادگی دست از سر قالیباف بردارد و می‌خواهد هر طور که شده ضرب شستی اساسی به رئیس مجلس نشان دهد، کاری که البته بسیار سخت‌تر از چیزی است که میرسلیم تصور می‌کند و برای نماینده‌ای تنها و تک رو مثل او شبیه ماموریت به تمام معنا غیرممکن است.
قالیباف نه تنها حامیان خوبی دارد بلکه برخلاف میرسلیم قواعد بازی سیاست را نیز بهتر بلد است و سقف و کف خود را به خوبی می‌شناسد، برخلاف میرسلیم و موتلفه که هنوز فکر می‌کنند ریاست جمهوری و ریاست مجلس سهم آنان است. از سوی دیگر محمدباقر قالیباف اهل حرکت جمعی و گروهی است در حالی که میرسلیم حتی یک متحد کوچک ولی مطمئن و محکم در مجلس ۲۹۰ نفره ندارد.
نظر شما