سلام نو – سرویس سیاسی: بنزین دوباره دو نرخی و سهمیه بندی شد و افزایش قیمتی سه برابری را نیز تجربه کرد تا شوکی جدی به مردم و حتی بخشی جدی از بدنه مدیریتی کشور وارد شود. مردم اعتراض کردند، مسئولین جای خالی دادند و دولت وعده داد که چیزی گران نمی‌شود، اما با این همه ظاهرا هنوز نه دولت و نه ملت از تجربه‌های پیشین خود درس نگرفتند.
اجازه دهید تا نگاهی بکنیم به مهم‌ترین نکات این چند روز:
1- سران قوا حتی با حضور سه تن از با تجربه‌ترین چهره‌های چهار دهه اخیر هنوز توان ارزیابی عواقب تصمیمات خود و البته چگونگی مدیریت آن را ندارند. حسن روحانی چهل سال در قلب نظام جمهوری اسلامی و در امنیتی‌ترین مناصب بود، ابراهیم رئیسی چهل سال در قلب قوه قضائیه بود و علی لاریجانی فارغ از سابق وزارت، دوازده سال رئیس مجلس بود. با این وجود ظاهرا قاعده و قواره سخن گفتن با مردم را بلد نیستند.
2- شیوه تصمیم‌گیری نشان می‌دهد هنوز که هنوز است اهالی اقتصاد و متخصصین فن آن چنان که باید و شاید در مهم‌ترین تصمیمات کشور اثر ندارند. این کم‌اثری چنان پررنگ است که در چنین تصمیماتی، مثل تصمیمات ارزی یا همین تصمیم بنزینی اخیر، هیچ کارشناس برجسته و شناخته شده‌ای با سیاست‌های اجرا شده موافق نبوده و نیست، هرچند با سیاست محوری موافق باشد.
3- مسئولان کشوری با تصمیات این چنینی برای بار چندم نشان دادند برخلاف شعارهای خود که می‌گویند مردم را مَحرَم می‌دانند نه تنها مردم را محرم نمی‌دانند بلکه از اساس اعتقادی به گفت‌وگو و صحبت با مردم ندارند و ترجیح می‌دهند تصمیماتی چنین بزرگ را مستقل از مردم اجرا کنند و برای کنترل شرایط از قوه قهریه بهره ببرند.
4- بالاخره کی، کجا، چگونه و به چه چیزی می‌توان اعتراض کرد که متهم به هم‌صدایی به بیگانگان، فتنه‌گری، اغتشاش و بر هم زدن نظم عمومی نشد؟ تجمع مسالمت آمیز که یکی از اصول قانون اساسی در چه موردی مصداق دارد و با آن برخورد نمی‌شود؟
5- قطع کردن اینترنت البته برای کنترل بحران موثر به نظر می‌رسد ولی مگر حجم اعتراضات تا چه اندازه بود که با قطع اینترنت به سطح دیگری از نارضایتی دامن بزنیم؟ با شبکه‌های ماهواره‌ای چه خواهیم کرد؟
6- باز هم ثابت شد که رسانه ملی جز لقبی گزاف برای صدا و سیما نیست و این بنگاه رسانه‌ای ناکارآمد کاری به جز ساخت سریال‌های دست چند و پخش اخبار بی‌ارزش ندارد. در این چند روز نیز غیبت صدا و سیما در میدان و عملکرد ضعیفش میدان رسانه را به دست من وتو، ایران اینترنشنال و بی بی سی داده است. در آن سو روزنامه‌ها و سایت‌ها نیز به قواعد نانوشته ولی موثر این مواقع تن داده‌اند و میدان رسانه در دست دشمنان ایران است.
7- در غیبت احزاب و محدودیت شخصیت‌های موثر، مناقین، خاندان پهلوی و چهره‌های دست چندم مخالف نظام میان دار اعتراضات شده‌اند در حالی که بعد از چهل سال، اعتراضات باید توسط گروه‌های موثر درون نظام سامان یابد.
8- مسئولین باید یک بار برای همیشه یاد بگیرند مسئولیت پذیر باشند. نمی‌شود سران سه قوه تصمیمی بگیرند که مورد تایید رهبری است بعد رئیس و دبیر مجمع تشخیص و بسیاری دیگر از مسئولین بگویند که این کار تقصیر دولت بود و سعی کنند با انداختن تقصیر گردن دولت برای خود محبوبیت بخرند.
