با این همه این مسئله نباید باعث خلط مبحث شود چون همین روحانی وزیر شعار پرسودتر و کم‌ضررتری از رییس جمهوری است که خودش پدیده هزاره سوم بود، دولتش پاک‌دست‌ترین دولت بعد از مشروطه و کابینه‌اش خط قرمزش بود.
همین حسن روحانی با تمام ضعف‌ها و نقدهایش موثرترین چهره در حفظ مواضع عقلانی نظام، حفظ برجام و جلوگیری از درگیری گسترده با آمریکا بود.
مسئله اساسی اینجا است که حسن روحانی می‌تواند حسن روحانی بهتری باشد ولی با انتخاب‌ها، تعلل‌ها و بدشانسی‌هایش تبدیل به وزیر شعاری با حرف‌های خوب شده!
سلام نو – سرویس سیاسی: “وظیفه ما به عنوان دولت، شعار نیست کار است. شعار در کشور مسئول زیاد دارد و در حال اضافه شدن است.” این تازه‌ترین سخنان حسن روحانی، رییس جمهور ایران دو روز بعد از سخنان پر حرف و حدیث درباره چگونگی ارتباط با آمریکا و شرط و شروط مذاکره با آن است.
سخنان حسن روحانی در سه روز گذشته آن‌چنان که جاوید قربان اوغلی به سلام نو گفت "متعهدانه" و "مسئولانه" بوده و سخنانی درست و دقیق ارزیابی شده، اما سوال اصلی اینجا است که چه کسی قرار است شعارهای روحانی را به عمل تبدیل کند؟
حسن روحانی در حالی امروز وظیفه دولت را کار دانسته که در سابقه‌اش لیستی بلند بالا از حرف‌های عملی نشده و شعاری دارد که آخرینش عدم معرفی وزیر زن آموزش و پرورش است، آن هم در حالی که این فرصت به احتمال زیاد آخرین فرصت دولت برای تحقق یکی از مهم‌ترین شعارهای انتخاباتی‌اش بود.
او که در یکی از مشهورترین سخنرانی‌های خود در پاسخ به ابراز احساسات مردم گفته بود که روحانی "فدای شما" بشود، امروز حتی حاضر نیست کمی خود را در خطر درگیری با برخی نهادهای زیاده خواه بگذارد و تلاش کند ممکن‌ترین شعارهای خود را عملی کند. از جمله ما در ماجرای ورود زنان به ورزشگاه شاهد بودیم که حسن روحانی از کوچک‌ترین حرکتی که تنش با پایگاه‌های قدرت را در پی داشته باشد خودداری می‌کند حتی اگر به واسطه آن بتواند رضایت بخش قابل توجهی از جامعه را کسب کند.
ظاهرا تعبیر خود دولت از این سیاست‌هایش به جان خریدن نقدها است. علی ربیعی، سخنگوی دولت در این مورد می‌گوید: دولت تدبیر و امید در میانه میدان جنگ ایستاده است و شرایط را تحمل می‌کند و نمی‌خواهد که کام جامعه تلخ شود. بر همین اساس نیز همه تلخی‌ها را به جان خود می‌خرد تا کام جامعه شیرین باشد.
این که دولت حسن روحانی یکی از سخت‌ترین شرایط ممکن را دارد مسئله‌ای غیرقابل انکار است و شاید بتوان به نوعی شرایط دولت روحانی را به سختی و شاید سخت‌تر از دولت جنگ دانست به ویژه وقتی اتحاد زمان جنگ را با افتراق این روزها مقایسه کنیم اهمیت وضعیت روحانی و مشکلاتش را بهتر درک می‌کنیم، اما این مسائل بهانه‌ای برای شعارزدگی دولت نیست.
با تمام این مشکلات دولت روحانی قصورهای غیرقابل انکار در حوزه‌هایی دارد که هیچ ربطی به تحریم‌ها خارجی ندارد. دولت حسن روحانی در دولت دوم خود تا مدت‌ها نظم و برنامه اقتصادی نداشت، وزیر زن به خود ندید و نتوانست راه تماشاگران زن به ورزشگاه را باز کند. تمام این موارد وابسته به داخل است و نیاز به مذاکره با ترامپ ندارد.
حسن روحانی با نادیده گرفتن رای 24 میلیونی خود ترجیح داد تا از درگیری با هر مسئله‌ای که جایگاهش در حاکمیت را تضعیف کند خودداری کند تا از طرف مردم عملا به وزیر شعار تبدیل شود.
